juli 2024 - Arthur in Utrecht

Eind juni nodigt één van de dochters van onze dirigent haar vader uit voor een dagje Utrecht inclusief een theatervoorstelling in de Stadsschouwburg. Het betreft een
jubileumproductie van het Klein OperaKoor uit Utrecht. Het blijkt een koor te zijn dat 25 jaar geleden is begonnen als buurtkoor met bewoners rond het Wilhelminapark. Het brengt al die jaren graag komische opera’s op het toneel. Niets bijzonders misschien, maar als de bewuste dochter de naam laat vallen van deze productie gaan bij onze dirigent alle bellen rinkelen: ARTHUR.
Voor onze dirigent ligt er dus op 6 juli ’s avonds een kaartje klaar. Onze regisseur Joke slaagt erin het laatste kaartje van de matinee op die dag te kopen. Alles uitverkocht!

Het blijkt een voorstelling te zijn geïnspireerd op Henry Purcells King Arthur, aldus de cover van het programmaboekje. Uit de toelichting een paar citaten:
Arthur: mythe en symbool. Wie zich waagt aan het duiden van de semi-opera King Arthur van Henry Purcell bevindt zich op glad ijs. (…)
In deze voorstelling gaan we op zoek naar de heilige graal, iets dat Koning Arthur eeuwen geleden ook al deed. Die heilige graag staat voor de zoektocht naar geluk: een
herkenbaar thema van deze tijd. Gedurende de hele voorstelling is Arthur aanwezig en voelbaar, want wij - zangers & publiek – zijn zelf Arthur! (…)
In deze productie is er spoken word, een soort verteller die vragen stelt en dingen probeert te duiden. Aan de man van het spoken word de vraag:
Wat is de graal voor jou? ‘Dat weet ik niet. Ook in de oorspronkelijke mythe lijkt het iets ongrijpbaars. De zoektocht naar de graal is interessanter dan het object zelf. Maar we weten niet wat die graal is, dus we weten het ook niet wanneer we het hebben.’

De regisseurs van het Klein OperaKoor hebben de King Arthur van Purcell naar hun visie en interpretatie gereset en deels in een andere volgorde geplaatst. Er zijn ook stukken weggelaten en composities van derden toegevoegd. De leden van het Klein OperaKoor nemen alle solistische rollen voor hun rekening, het koor beweegt en danst, en neemt zonder vaste kooropstelling het gehele podium in beslag. Verder beschikt het Klein OperaKoor voor deze productie over een eigen Klein Operakoor-Orkest.
De recensies van Pim en Joke komen deels overeen en lopen deels uiteen: van theatraal bezien veel waardering tot muzikaal niet zo goed. Pim is vooral onder de indruk van de kracht van het spoken word. Het publiek werd door de verteller heel direct betrokken bij het verhaal. Er kwamen antwoorden. Ook de solo-danser maakte indruk op hem. Daar staat tegenover dat er ook voor het koor een choreografie was, maar zegt Pim: 'Je moet mensen niet laten dansen als ze dat eigenlijk niet kunnen.' Door het vele knip- en plakwerk was hij zelf de weg kwijt geraakt. Joke keek nogal op van het slot: een soort collage van liedjes die het koor waarschijnlijk al eens eerder had gezongen.
Toch van beiden veel waardering voor het geheel en met name het feit dat zo'n verzameling van echte amateurs zo'n productie op het toneel durven te brengen.

De verrassing van deze voorstelling is weer de bevestiging van een eerdere stelling van ons: King Arthur zullen we zelf op het paard moeten hijsen, of er wellicht aftakelen…
We zitten nog midden in het proces, maar over één ding zijn we het eens: alle nootjes moeten er eerst goed inzitten, dan komt de beweging vanzelf.